Tuesday, 27 May 2008
Μουσική
Μουσική: ίσως των αγαλμάτων ανάσα,
των εικόνων σιωπή. Γλώσσα, όπου οι γλώσσες
τελειώνουν, χρόνος
που, πάνω σ' αφανισμένες καρδιές, κάθετος στέκει.
Συναίσθημα, μα γιατί; Ω εσύ του συναισθήματος
μεταμόρφωση, - αλλά σε τι; Σε τοπίο ήχων.
Ω εσύ, ξένη: Μουσική! Της καρδιάς μας
το άπειρο μεγαλώνεις. Τα βάθη μας είσαι,
που μας διώχνουν,
ξεπερνώντας μας -, ιερέ χωρισμέ: όταν
μας περιβάλλουν τα βάθη μας, σαν γυμνασμένοι
ορίζοντες, σαν άλλες
πλευρές του ανέμου,
αγνές,
γιγάντιες,
ακατοίκητες.
(Ράινερ Μαρία Ρίλκε)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment